پرداختهاي اضافي به علت خريدهاي نسيه و مدت دار جزء بهاي تمام شده دارايي محسوب نميگردند. به مرور زمان كه ارزش داراييها تغيير ميكند، اين تغيير ارزش، در بهاي ثبت شده دارايي بي اثر ميباشد. بهاي تمام شده كه گاهي « بهاي تمام شده تاريخي » نيز ناميده ميشود دو نارسايي دارد:
الف – تغييرات ارزش داراييها در طول سالهاي متمادي در نظر گرفته نميشود.
ب – چون داراييها در طول سالهاي متفاوت خريداري ميگردند و مقياس اندازه گيري بهاي اين داراييها پول ميباشد و از طرف ديگر، ارزش پول دائماً يكسان نميباشد، لذا به دليل اختلاف در مقياس اندازه گيري، جمع كردن يك دسته از داراييهايي كه در طول سالهاي متفاوت خريداري شده اند، خالي از اشكال نميباشد.
اما با وجود همه نارساييهاي فوق، به دلايل زير، هنوز بهاي تمام شده تاريخي مبناي ثبت و گزارشگري قرار ميگيرد:
الف – بهاي تمام شده، بر تخمين و ارزيابي مبتني نبوده بلكه واقعي، قابل اندازه گيري و قابل اتكاء است.
ب – بهاي تمام شده تاريخي در زمان تحصيل، نشان دهنده ارزش متعارف دارايي در آن تاريخ است.
ج – بهاي تمام شده تاريخي، قابل رسيدگي و رد يابي است.
اصل تحقق درآمد
اصل تحقق درآمد، زمان شناسايي درآمد و ثبت آن در حسابها و صورتهاي مالي را تعيين مي نمايد. طبق اين اصل، درآمد زماني شناسايي ميگردد كه دو شرط زير برقرار باشد:
الف – مبادله يا داد و ستدي صورت گرفته باشد.
ب – فرايند كسب سود، كامل شده باشد.
تكميل فرايند كسب سود شامل تكميل فروش يا انجام خدمت، انتقال مالكيت از فروشنده به خريدار، دريافت وجه نقد يا اطمينان از دريافت وجه نقد در آينده است.
طبق اصل تحقق درآمد، درآمد ناشي از فروش كالا بايد در زمان فروش و مطابق « روش فروش» شناسايي گردد. زيرا در تاريخ فروش، فرايند كسب سود، كامل ميگردد.
طبق اصل تحقق درآمد، درآمد ناشي از خدمات بر اساس ميزان انجام خدمات شناسايي ميگردد. زيرا ميزان انجام خدمات، مبنايي جهت تشخيص تكميل فرايند كسب سود است.
مطابق اصل تحقق درآمد، مبالغ پيش دريافت مشتريان نبايد به عنوان درآمد دوره محسوب گردد. زيرا فرايند كسب سود در مورد اين مبادله هنوز تكميل نشده است.
اصل تطابق
بر اساس اصل تطابق، هزينههاي انجام شده جهت ايجاد درآمد، بايد به حساب دورهاي كه درآمد در آن تحصيل گرديده منظور گردد. به عبارت ديگر سود هر دوره تفاوت بين درآمدهاي تحصيل شده و هزينههاي تحمل شده براي كسب درآمد همان دوره ميباشد. مطابق اين اصل، بسياري از هزينههاي انجام شده در دوره جاري، به دليل داشتن منافع آتي به عنوان دارايي در دفاتر و صورتهاي مالي ثبت و گزارش ميشوند.
اصل افشاء كامل
اصل افشاء ايجاب ميكند كه كليه رويدادها و وقايع مالي با اهميت مربوط به واحد تجاري به طور مناسب و كامل افشاء گردد.اين اصل كه بر كليه جوانب گزارشگري مالي تأثير دارد، واحد تجاري را ملزم به تهيه اطلاعات مورد نياز براي بستانكاران و اعتبار دهندگان مي نمايد. اين اطلاعات ميتواند در متن صورتهاي مالي يا در ياداشتهاي همراه اين صورتها، افشاء گردند.
منبع:asrebank
بازدید: